Z nazwą wsi Goławice spotykamy się już w średniowieczu. Pierwsza wzmianka to informacja o zamianie wsi Mirosław na wieś Goławice przez klasztor czerwiński z księciem mazowieckim Bolesławem II w roku 1305.
Najstarsze zapiski związane z wsią Goławice, wystawiane przez dokumenty wystawiane przez klasztor (opat i kapituła).
Czerwińsk 5 X 1405 s. 25-26. Mikołaj opat i kapituła czerwińska zezwalają szlachetnym Dobrogostowi i Janowi z Błędowa na budowę tamy i młyna na brzegu rzeki Wkry w posiadłości klasztornej Goławice.
Czerwińsk 4 X 1460 s. 27-28. Mikołaj opat i kapituła czerwińska potwierdzają nabycie sołectwa we wsi klasztornej Goławice przez szlachetnego Jana [z Błędowa?] od pracowitego Rapaty za 17 kóp groszy oraz sprzedają temuż Janowi łan gruntu i dwie morgi lasu z posiadłości klasztornych.
W roku 1570 wieś dalej jest w posiadaniu klasztoru w Czerwińsku i ma 14 łanów gruntów.
W roku 1827 wieś należała do woj. płockiego, obwodu Płock, pow. płockiego. Parafia Pomiechowo. Było 17 domów i 166 mieszkańców.
W roku 1870 Goławice należą do majątku Czajki pow Pułtusk, liczą 25 domów i 569 mieszkańców. 1*
Źródła:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich
Bióro Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi.
Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł. Wydawca: Warszawa : [s. n.] Data wydania 1827