Bronisławka.
w/g Piotra Oleńczaka „Osiem wieków w dolinie Wkry”
Kolonia powstała pod koniec XVIII w. na gruntach skarbowych. Pierwsi mieszkańcy byli pochodzenia niemieckiego. Mapy gruntowe z tego okresu jako właścicieli ziemi wskazują m.in.: Piotra Reinholda, Karola Engela, Johana Schade, Gotlieba Busse, Karola Gise i Gotloba Reista.
Po powstaniu listopadowym wskutek rosyjskiej kolonizacji, część włościan pochodzenia niemieckiego została wysiedlona z tego obszaru. W ich miejsce napłynęła za to ludność rosyjska, która weszła w skład prawosławnej parafii w pobliskiej Kolonii Aleksandryjskiej.
Jeszcze w 1861 r. w Bronisławce mieszkały osoby wyznania ewangelickiego, należące do nowodworskiej parafii ewangelickiej.
Przełomem dla dziejów wsi była budowa Kolei Nadwiślańskiej w 1877 r. Bronisławka w całości znalazła się poniżej torów Kolejowych. W 1887 r. wieś liczyła 24 domy i 225 mieszkańców. Były w niej dwa młyny wiatrowe (należące do rodziny Parysów i Radzymińskich) oraz karczma. Z racji swego położenia nad rozlewiskami Narwi, była i jest nieustannie narażona na powodzie. Podczas wielkiej powodzi w 1888 roku został zerwany most Singelsa w twierdzy Modlin. Część przeprawy woda wyrzuciła na brzeg pod Bronisławką.
W lipcu 1915 r. mieszkancy wsi pochodzenia niemieckiego (siedem rodzin) zostali z niej wysiedleni.
Bronisławka w Pierwszym Powszechnym Spisie Ludności z 1921 r.:
Według informacji zawartych w Pierwszym Powszechnym Spisie Ludności z 1921 r. Bronisławka razem z Modlinem Starym liczyła 83 domy i 674 mieszkańców, wyznawców trzech religii – katolicyzmu, prawosławia i luteranizmu.
Galeria zdjęć
Nasi mieszkańcy
Bronisławka w prasie
Dokumenty