Janina Karłowicz

Urodziła się w 1907 roku w okolicach Pułtuska, gdzie spędziła dzieciństwo i ukończyła gimnazjum. Mężem Janiny był Wiktor Karłowicz, podporucznik zdemobilizowany na początku II wojny. Dla przetrwania ciężkiego okresu wojny małżeństwo Karłowiczów wraz z trójka dzieci przeniosło się z Warszawy do Grodka koło Pułtuska, gdzie prowadzili sklep. Był to obszar III Rzeszy. Jako zagorzali patrioci, zarówno Wiktor, jak też Janina szybko znaleźli się w szeregach Armii Krajowej. Janina doskonale znała język niemiecki. Został łączniczką inspektoratu płońskiego AK. Ze względu na sklep miała pozwolenie na poruszanie się po dużym terenie, co wykorzystywała w konspiracji. Jeździła do Ciechanowa, Sierpca, Płocka, Wyszkowa, przewożąc meldunki i cenne informacje. Często zabierała ze sobą dzieci dla odwrócenia uwagi Niemców. Wykazywała się ogromną odwagą. Dzieci wychowywała w duchu patriotycznym, ucząc je polskiej poezji, jak też własną postawą pokazując jak być patriotą. Jedną z posiadanych (pewnie ulubionych) książek Janiny było „Serce” Amicisa, stad pseudonim konspiracyjny Amicis, pod którym była znana. Została aresztowana w czerwcu 1944 roku i stracona na Forcie III w Pomiechówku w wieku zaledwie 37 lat. Pomimo brutalnego śledztwa nikogo nie wydała. Za sprawa męża jej zwłoki ekshumowano w 1948 roku i pochowano na pomiechowskim cmentarzu w zbiorowej mogile ofiar Fortu III. Jako osoba zasłużona, przy mogile zbiorowej, została upamiętniona dodatkową tablicą jej poświęconą.