Wstęp
Krzysztof Andrzej Jaxa-Chamiec (herbu Gryf) – aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.
Kariera
Urodził się 2 II 1930 w Andrudze k. Włodzimierza Wołyńskiego, w powiecie sarneńskim, w jednym z rodzinnych majątków ziemskich. Był synem ziemianina i hodowcy rolnego, Bronisława Jaxy-Chamca, i Jadwigi z domu Mierzejewskiej, pisarki. Miał braci Andrzeja i Marka. Wojnę spędził w Prawiednikach na Lubelszczyźnie. Po śmierci ojca w 1945 roku wraz z matka i braćmi przeniósł się do Bystrzycy Kłodzkiej. Po wojnie dwukrotnie na krótko aresztowany (przez Rosjan i SB) za przynależność jego rodziny do AK. Początkowo studiował ekonomię na lubelskim UMCS. W tym czasie zadebiutował w lubelskiej Operetce (1949). Później w 1951 przeniósł się do Szczecina, gdzie grał w Teatrze Polskim. Od 1953 roku w Gnieźnie. W sezonach 1953/54, 1954/55 oraz 1955/56 występował w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu. W Kaliszu zadebiutował jako asystent reżysera w „Zwykłym człowieku” L. Leonowa (prem. 9 IX 1955). W 1954 zdał aktorski egzamin eksternistyczny w PWST w Krakowie. Od 1956 grał w tamtejszych teatrach: Starym im H. Modrzejewskiej i J. Słowackiego (1957-61). Potem występował w łódzkim Teatrze im. S. Jaracza (1961-67). Od 1967 związany z teatrami stołecznymi: Klasycznym, Ateneum, Polskim, Narodowym oraz z Centrum Sztuki Studio, w których stworzył wiele niezapomnianych kreacji. Dużo i chętnie występował w Teatrze TV. Występował także w Teatrze Polskiego Radia, w którym stworzył wybitną kreację jako Rhett Butler w Przeminęło z wiatrem M. Mitchell. Na ekranie filmowym zadebiutował w 1961 rolą Hrabiego w „Komediantach” Kaniewskiej. Wystąpił w kilkudziesięciu pierwszo i drugoplanowych rolach w polskich i zagranicznych (Czechosłowacja, NRD, ZSRR) filmach fabularnych, telewizyjnych oraz w serialach. Swoich bohaterów obdarzał naturalną elegancją, ciepłem i urokiem osobistym. Członek SPATiF-ZASP (czł. Zarządu Oddz. Warszawskiego 1957-82). Uhonorowany nagrodami Przewodniczącego Komitetu ds. RTV, Prezydenta m. Warszawy. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Honorową Odznaką m. Łodzi, brązowym i srebrnym medalem „Zasłużony dla Obronności Kraju” (za kreacje w filmach o tematyce wojskowej). Zasłużony dla kultury narodowej (1989).
Prywatnie
Czterokrotnie żonaty, z aktorkami Aleksandrą Grzędzianką, Joanną Jędryką, Joanną Sobieską i z Laurą Łącz. Miał czworo dzieci: dwoje z pierwszą żoną, syna z trzecią zoną i syna z czwarta żoną. Był zapalonym podróżnikiem i miłośnikiem szybkiej jazdy samochodem, łowienia ryb oraz gry w tenisa. Zmarł na nowotwór płuc podobnie jak jego ojciec i bracia 11 X 2001 w Warszawie w wieku 71 lat. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu w Krężnicy Jarej k. Lublina.
Związki z Pomiechówkiem
W latach 70-tych, z trzecią żoną, Joanną Sobieską, kupili działkę nad Narwią w Kikołach. Bardzo lubili to miejsce. Aktor często bywał w Pomiechówku. Został zapamiętany jako serdeczny człowiek, często rozmawiający z miejscowymi, jakby czuł się członkiem społeczności. Jego wielką pasja było wędkarstwo. W związku z tym upodobał sobie łąki nad Narwią, gdzie mógł tą pasję realizować. Działkę w Kikołach pozostawił trzeciej żonie i synowi.
Źródła
Bibliografia: Budzińska A., Rodzynki i migdały 2, Kraków 1991; Eberhardt K., Album aktorów polskiego filmu i telewizji, Warszawa 1975; Encyklopedia kina (red. Lubelski T.), Kraków 2003; Jachowicz J., „Bardziej cenić środek” – rozmowa z Krzysztofem Chamcem [w:] Komedianci, rzecz o bojkocie (red. Roman A.), Warszawa 1990; .Kto jest kim w Polsce 1984, Warszawa 1984; Kto jest kim w Polsce ed. II, Warszawa 1989; PWN Leksykon Kino (red. Damm K., Kaczorowski B.), Warszawa 2000; roczniki „Filmowego Serwisu Prasowego”; strona internetowa: www.filmpolski.pl (11.11.2004);
https://mieszkaniec.pl/mieszkaniec-nr-14-1996-krzysztof-chamiec/
https://plejada.pl/newsy/krzysztof-chamiec-rozbijal-malzenstwa-i-zdradzal-swoje-zony/hfjj3vf
https://encyklopediateatru.pl/osoby/236/krzysztof-chamiec
http://encyklopedia.szczecin.pl/wiki/Krzysztof_Chamiec