W nieustalonym związku z „trzonem” polskich dóbr templariuszy w Wielopolsce, na Pomorzu, ziemi lubuskiej i Śląsku pozostawały ich dobra mazowieckie. 1 X 1239 r. książę Bolesław nadał zakonowi w dzielnicy wydzielonej mu przez ojca, Konrada Mazowieckiego, 3 wsie: „Orechowe” Orzechowo), „Dransowe” (Dręszew) i „Scusevo” (Skuszew). Dręszew i Skuszew leżą na lewym brzegu Bugu, nieopodal Wyszkowa, Orzechowo trochę dalej na zachód, już nad Narwią. O posiadłościach tych, co ciekawe, więcej nie słyszymy. Domniemywać tylko możemy, że ewentualnie jakiś związek z nimi miała bulla Innocentego IV z 1250 r. (lub 1249 r.), potwierdzająca templariuszom darowizny grodów nad Bugiem („super castris apud fluvium Buch”) poczynione przez Konrada księcia łęczyckiego.
Źródło:
MATEUSZ GOLIŃSKI (Wroclaw)
UPOSAŻENIE Ï ORGANIZACJA ZAKONU TEMPLARIUSZY W POLSCE DO 1241 ROKU str. 15 i 16